Het is een vrij zeldzame sijzensoort met een klein leefgebied. De ringmaat is 2,3mm. De lengte is 11cm en hij weegt 12,8gram.
De kop, nek en hals zwart. De zwarte halstekening loopt in de vorm van een punt tot de borst. De koptekening is scherp en golvend afgetekend. In de nek gaat de koptekening over in olijfgroen. De rug en de stuit zijn geler. Het saffraangeel, waar deze vogel zijn naam aan te danken heeft, omsluit bijna geheel, op de nek na, de zwarte kop, hals en keeltekening, taps toelopend in de nek. De borst, buik en onderstuit zijn ook saffraangeel. Een kleur geel, die je ook kunt omschrijven met okergeel of warmgeel. De eerste vleugeldekveren hebben een olijfgroen uiteinde en vormen op deze wijze een rijtje olijfgroene vlekken. De tweede rij dekveren hebben helder gele uiteinden en vormen samen een cirkelvorm op de vleugel. De buitenste vleugelpennen vormen samen de vleugelspiegel in de vorm van een halve cilinder, die onregelmatig taps toeloopt naar achter, De uiteinden van de vleugelpennen zijn aan de buitenzijde geel omzoomd, op de stuitvleugelpennen breder. De staart is zwart met aan de basis aan weerszijde een spiegel gevormd door de omzoming van de buitenste staartpennen. De poten zijn donker van kleur. De snavel is huidkleurig en aan de punt donkerder.
De kop is grauw geel van kleur met een bruine waas en een gele wangtekening. De rug is olijfgroen tot bruin. Aan weerszijde boven de
vleugelschouder is de kleur donkerbruin. De stuit is licht geel. De borst is geel, de onderbuik wit en de onderstuit lichtgeel. De staart heeft aan de basis vage vlaggen. De rest van de staart is donkerbruin. De vleugeltekening komt overeen met die van de man, alleen iets vager van kleur. De vleugelspiegels zijn heldergeel en duidelijk, maar veel kleiner dan bij de man. De poten van de pop zijn lichter van kleur dan de man. De snavel is asgrijs met een donkere punt.
Het eerste jaar is het jong te vergelijken met de pop.
Zoals al genoemd is het leefgebied klein: in Ecuador enkele gebieden en ook nog een heel klein stukje van noord Peru.
Over zijn habitat is er weinig bekend. Het is waarschijnlijk een bedreigde soort. Zij leven paarsgewijs of in kleine groepjes in de laaglanden met bossen en struiken, die droog zijn tot 800 meter. Je treft ze ook wel in bermen van wegen.
Door A. Lemmens
