De Kordillensijs.
Door August Klages 1994.
Met toestemming vertaald door: A. Lemmens.
De Kordillensijs (spinus uropygialis) is een hele mooie en zeer zelden gehouden sijs in onze broedkooien. Er zijn geen ondersoorten. Hij leeft in hetzelfde gebied als de Zwartesijs (spinus atratus). Volgens “Wolter” komt hij voor in de Andes van Zuid-Peru en zuidwest Bolivia tot midden Chili (Bro-Bio) en in West Argentinië van Jujuy tot Mendoza. Deze vogel is een van de gevoeligste sijzen die ik en andere kwekers tot nu toe gehouden hebben. Er werden 1994 in Nederland enige vogels aangeboden. Ik kocht 10 vogels van 2 handelaren. De prijs van 500 Mark was erg hoog. De vogels maakten echter een goede indruk en ik nam ze mee naar huis. Toen ik de vogels over de kooien verdeelde, 100x40x40cm, ging de eerste al dood. Waarschijnlijk van de stress. Alle vogels kregen antibiotica (aureomicyn) gedurende 2 dagen en dan 2 dagen schoon drinkwater. Weer ging een vogel dood. Hij ging op de bodem van de kooi zitten, legde zijn kop opzij en ging dood. Uit de snavel kwam een waterige vloeistof, hij stikte waarschijnlijk. Een andere vogel kon ik nog redden, ik gaf hem 3 maal daags aureoicynoogzalf in de snavel, te drinken gaf ik vitamines. Verder kregen ze Esb3. Alle vogels werden apart ondergebracht. Van deze 10 vogels gaf ik na 3 maanden de laatste 3 koppels aan een bevriende kweker in Beieren. Hij had bij dezelfde handelaar ook enige vogels gekocht en de vogels op dezelfde manier verloren. Na ongeveer een jaar waren er van de geïmporteerde vogels geen een meer in leven. Ik las bij een bekende kweker uit de buurt in een oud vogelboek uit de vorige eeuw dat de vogels niet oud werden en snel stierven. Deze vogels komen voor in een berggebied van ongeveer 3000 meter hoogte. Daar is de lucht zuiverder dan bij ons. Men had vroeger dezelfde problemen met de Zwartesijs. Men had deze problemen redelijk in hand met Esb3 en andere anticocidiose middelen. Echter bij de Kordillensijs is het tot nu toe niet mogelijk deze vogel voor een langere tijd houden en te verzorgen. Er zijn weliswaar vogels in Duitsland gekweekt, maar gedoemd te mislukken door het gebrek aan bloedzuivere vogels. De vogels kunnen erg mooi zingen. Dat is door mij al s ’morgens om 3 uur waargenomen. De kleur van de vogels is ook uitzonderlijk. Beide geslachten zijn hetzelfde gekleurd. Alleen het popje is wat bruiner. Het zwart van beide vogels op de staart glinstert zilverachtig. Men kan de Kordillensijs alleen verwisselen met de Geelbuiksijs (spinus xanthogastra). De Kordillensijs heeft echter in tegenstelling tot de Geelbuiksijs een gele rug en stuit. Ook op de borst laat de vogel een mooie ronde zwarte borstvlek zien. De borst is heldergeel. Volgens mij moet men deze vogel niet meer importeren. Het is niet goed zulke rariteiten bij ons te laten doodgaan. Alle medicamenten zijn door de dierenarts voorgeschreven.
Ook op YouTube werden filmpjes getoond van gekweekte vogels. Erg mooi geel, volgens mij te geel. Zeer waarschijnlijk gaat het om kruisingen (hybriden). De originele vogel ziet er echter anders uit. Helaas kon ik over de kweek van deze vogels niets vinden.
Ps. Dit artikel is in 1994 geschreven .Officieel mogen deze en andere sijzen uit Amerika niet meer ingevoerd worden. We hebben een importverbod.
