Door: Wim Schrijver.
2016.
Na heel wat jaartjes Kapoetsensijzen gekweekt te hebben, schafte ik mijn eerste Mexicosijzen in 2000 aan. Na een aantal jaren kwamen daar Yarrelsijzen en Columbiasijzen bij. Hoe ik kweek met de Mexicosijs wil ik bij deze in dit artikel aan jullie vertellen. Op een later tijdstip wil ik dat ook nog doen over de kweek van de Yarrelsijs en de Columbiasijs
De kweek met vogels, zeker ook met Amerikaanse sijzen, begint eigenlijk al na de rui van de vogels. Hebben de vogels de rui goed doorstaan, zullen we de vogels goed in conditie moeten houden anders wordt de kweek een fiasco. In de rustperiode zijn bij mij de mannen gescheiden van de poppen. Ik heb daar eigenlijk geen rede voor. De meeste kwekers doen dit zo, dus heb ik dat ook zo gedaan. Buiten het basis voer, een zaad mengeling voor Amerikaanse sijzen van Blattner, krijgen de Mexicosijzen twee maal per week Broccoli en CEDE eivoer. In een los bakje krijgen ze Chiazaad. Als er jongen zijn meng ik extra wit Perrillazaad door het mengsel van Blattner en door het eivoer meng ik één schepje Aves opfok en kiemzaad. Hier op, kom ik later nog terug. Voordat ik de vogels in de broedkooien zet, bestudeer ik eerst de kweekregistratie van de afgelopen jaren. Aan de hand hiervan bepaal ik welke vogels er bij elkaar gezet moeten worden. Goede kweekstellen houd ik zoveel mogelijk bij elkaar. Goede kweekstellen brengen niet alleen mooie vogels voort, maar ze moeten ook de jongen goed voeren en wat net zo belangrijk is de vogels moet elkaar liggen. Door het laatste voorkom je vechtpartijen tussen man en pop. Die zeker niet bevorderend zijn voor het broedresultaat.
Op 10 januari 2016 heb ik de Mexicosijzen gekoppeld. De poppen gaan één of twee dagen eerder in de broedkooien dan de mannen. Dit om vechtpartijen te voorkomen. Ook dit jaar verliep alles weer rustig nadat ik de mannen bij de poppen had gezet. Vanaf nu krijgen de vogels dagelijks een mix van CEDE eivoer, broccoli en kiemzaad. CEDE, en de broccoli vermaal ik in de mixer. Ik kiem negerzaad, dat vierentwintig uur in de week wordt gezet waarna het goed wordt uitgespoeld. Kiemzaad is erg voedzaam en maakt het eivoer rul. Zeker de eerste dagen is vocht belangrijk voor de jonge vogels. Als er jongen zijn, verstrek ik dit eivoermengsel drie keer per dag. Insecten verstrek ik niet aan de vogels. Mijn vogels hebben steeds trosgierst ter beschikking. Dat hebben ze zeer graag. Dat geef ik aan ruifjes aan het voorfront van de kooien. Wat mij elk jaar weer opvalt is dat de jongen niet gevoerd worden met trosgierst. Ik sprak hierover met Aswin Lemmens. Hij gaf aan, zou dat niet kunnen komen doordat het zaad van de trosgierst erg hard is. De jongen kunnen dat moeilijk verteren. Baadwater hebben de vogels altijd. Naast broccoli krijgen de vogels in de zomermaanden ook onkruiden uit de natuur zoals weegbree. De bodembedekking is schelpenzand in de broedkooien. De broedkooien hebben de afmetingen; lang 100 cm, diep 50 cm en hoog 40 cm. De temperatuur is gemiddeld zo’n 20 graden in de kweekruimte. Ik bied de vogels in de broedkooien twee mogelijkheden aan om in te broeden, een kanarie traliekastje en een tralienestkorfje. Zo hebben ze de mogelijkheid om te kiezen. Ik scherm de nestmogelijkheden niet af met dennentakken of met ander camouflagemateriaal. Al jaren lang wordt het tralienestkorfje aan de voorzijde van de broedkooi verkozen om in te broeden. De broedende vogel wil overzicht hebben in de broedruimte. Zodoende is de kans kleiner dat ze schrikken als ik in de broedruimte binnen kom.
Ik heb vijf stellen Mexicosijzen gekoppeld waar ik mee kweek. Na vijf tot zes dagen na de koppeling startte de nestbouw van het eerste stel. Het bouwen van het nest duurde zo’n acht tot negen dagen. Het nestmateriaal wat de vogels gebruiken bestaat uit kokos, sisal, jute en katoen. Ik koop dit nestmateriaal bij Quiko, art. nr.: 580351 made in Duitsland, deze handelaar staat altijd met een stand op de show in Apeldoorn. Wit nestmateriaal gebruiken ze niet. De andere stellen zijn nog bezig met het bouwen van hun nest. Op 19 januari, negen dagen na de koppeling, was het eerste ei er. In totaal legt het stel 4 eieren. De eieren hebben de afmeting van 11 mm tot 12 mm. Na vier dagen heb ik de eieren geschouwd, de eieren raak ik niet aan met mijn handen, alle vier de eieren zijn bevrucht. Als de pop van het nest is, om te eten, zie je soms dat de man op de eieren gaat broeden, of beter gezegd, de eieren warm houdt. De man heeft tenslotte geen broedplek op zijn buik om te kunnen broeden. Er is dus geen reden om de man bij de pop weg te halen. Alles is op dit moment rustig. De man stoort de pop niet op het nest. De pop broedt vast. Na dertien dagen komen 3 jongen uit, het vierde ei komt twee dagen later uit. Dit laatste jong is aanzienlijk kleiner. De pop voert goed. De kroppen zitten goed vol. In de kroppen zie ik veel Negerzaad, groenvoer, Chiazaad en Perrillazaad. De man voert na een paar dagen ook mee. Het kleinste jong redt het niet, ik vind het na drie dagen dood in het nest. Als de jongen zeven dagen oud zijn worden ze geringd met 2,7 mm ringen. Ik camoufleer de ringen niet met ventielslang of plakband. De drie jonge Mexicosijzen vliegen uit, als je het al vliegen kunt noemen, als ze vijftien dagen oud zijn. Steeds weer vind ik het wonderbaarlijk om te zien dat er na 15 dagen, eigenlijk moet je daar de tijd dat ze in het ei gegroeid zijn bij optellen, alles er op en er aan zit. Zeker als je het vergelijkt met zoogdieren. Eerst de lange draagtijd van zoogdieren en de periode dat ze nog heel afhankelijk zijn van de ouders. De jonge Mexicosijzen zijn zelfstandig op de leeftijd van vier tot vijf weken. Dan worden ze ook gescheiden van de ouders. De pop is rond deze tijd meestal af bezig met het volgende nest te bouwen. De jonge zelfstandige Mexicosijzen, dat doe ik bij alle soorten Amerikaanse sijzen, van deze ronde komen alleen in een vlucht of kooi. Jongen van de volgende ronden komen ook weer apart in een vlucht of kooi. Dat ik dat zo doe heeft een aantal redenen. Als je de jongen van beide rondes bij elkaar zet is de kans groot dat de oudste jongen de jongste jongen gaan verenplukken. Zijn de jongen van een van de rondes, hoe dan ook, niet gezond dat besmetten ze alle jongen. En houd je geen enkel jong over. Zijn de zelfstandige jongen gescheiden van de ouders dan krijgen ze meer Perrillazaad. Door de ouders zijn de jongen steeds al met veel Perrillazaad gevoerd. Ze zullen dit zaad sneller opnemen omdat ze het gewend zijn om te krijgen van de ouders. Mijn vogels mogen twee rondes broeden, niet meer. Broeden kost veel van de conditie van de vogels, dat moge duidelijk zijn. Meer rondes dan twee kost te veel energie die de vogels niet meer volledig kunnen opbouwen voordat ze in de rui vallen. Ook de rui kost weer veel energie van de vogel. Met andere woorden, leveren ze elk jaar weer iets van hun conditie in. Op deze wijze zullen de vogels niet erg oud worden. De jongen die ze na één of twee jaar voort brengen, zullen ook geen optimale conditie meer hebben. Op twee maart is het popje bezig het nest te herstellen voor het volgende legsel. De jonge vogels uit de eerste ronde zitten nog bij de ouders.
Als je met succes Amerikaanse sijzen kweekt, dat geldt voor alle soorten vogels, is het niet aan te raden om zaken in de kweek te gaan veranderen. Dit is mijn methode, andere methodes kunnen even succesvol zijn als de mijne. Vogels moeten geleidelijk aangepast worden aan veranderingen. Dat geldt voor zowel voedingsveranderingen als aanpak van het broedproces. Als het goed gaat, is het nooit raadzaam te veranderen.
