Naar aanleiding van een e-mail, die ik kreeg doorgestuurd, van de keurmeestersvereniging tropen en parkieten, waarin ons werd medegedeeld dat er in
november 2009 in Teteringen een magellaansijs lutino gekeurd is door keurmeester Dhr. Paantjens, herinnerde ik mij dat we een aantal jaren geleden in Soest, bij de tafelkeuring, ook een magellaansijs lutino hebben gehad. Dat was de reden dat ik met wat mensen ben gaan bellen om te kijken of het de moeite waard was om er een artikeltje over te schrijven voor het Sijzenbulletin. Als er nog andere ervaringen met de magellaansijs lutino zijn, horen wij dat graag.A. Lemmens
*klik op de afbeelding voor een grotere weergave
Door Sjef van Bezouw en Wout Hermans – Bewerkt door A. Lemmens
In eerste instantie heb ik contact gezocht met Pieter v.d. Hooven, keurmeester, vogelfotograaf en lid van onze werkgroep, hieruit bleek dat hij zo’n tien jaar geleden, voor het eerst, een magellaansijs lutino op een show gezien heeft. Deze vogel heeft hij vast gelegd op de nog niet digitale gevoelige plaat. Verdere gegevens zijn er niet meer over deze vogel. Verder is hij een magellaansijs lutino nooit meer tegen gekomen. De keurgegevens van deze vogel zijn niet bekend. Als werkgroep hebben wij foto’s ter beschikking gekregen van de magellaansijs lutino, van Pieter v.d. Hooven. Vervolgens ben ik gaan uitzoeken wanneer er bij onze tafelkeuring in Soest, de boven genoemde magellaansijs lutino, deze vogel gekeurd is en hoe zijn kwaliteit is beoordeeld. Deze, een man, vogel was van Sjef van Bezouw. Hij behaalde in 2007 in Soest 87 punten. Helaas is het keurbriefje niet meer beschikbaar. Ik heb Sjef van Bezouw benaderd om het een en ander op papier te zetten over zijn kweek met de magellaansijs lutino. Zijn ervaringen en uitzoekwerk over de kweek van de magellaansijs lutino is als volgt.
Sjef van Bezouw: Aan de hand van jouw verzoek iets op papier te zetten over de magellaan lutino ben ik op bezoek geweest bij Wout Hermans. Wout heeft diverse lutino’s gekweekt en uit de kweekboeken bleek dus de 1ste lutino in 1994 bij Wout te zijn gekweekt. Wout heeft nog divers jaren lutino’s met wisselend succes gekweekt. Er zijn diverse problemen tijdens het kweken geconstateerd o.a.: de vogels zien slecht, de gevolgen van dit slecht zien zijn voor de kweek problematisch. De man bevrucht de pop moeilijk doordat hij niet goed kan bepalen waar de pop zich bevindt. De pop voert de jongen slecht door dit slechte zichtvermogen. Over het algemeen vinden deze vogels moeilijk de stok bij het opvliegen. Dit geldt ook voor het vinden van de voerbakken en drinkflessen. Poppen die totaal niets doen of zelfs geen poging ondernemen om te nestelen komt vaak voor. Over het algemeen zijn de magellaansijs lutino volledig intensief. Wout Hermans heeft momenteel geen magellaansijzen meer. De meeste lutino’s, split en mogelijk split zijn allemaal verkocht aan een Italiaan.
De allereerste lutino is in 1993 gekweekt bij Ad van Bezouw. Deze vogel is voor het begin van de kweek in 1994 overleden. In 1994 heeft Ad drie jongen lutino’s gekweekt, twee mannen en een pop. De jaren erna heeft Ad nog divers lutino’s gekweekt maar ook geen grote hoeveelheden. Op een gegeven moment was Ad het beu, de slechte kweekresultaten met zijn lutino’s terwijl hij met de wildvorm erg goed kweekte. Toen heeft hij alles verkocht aan een Italiaan. Ik kan geen navraag doen bij Ad want die is jammerlijk overleden. Wat voor Wout ook een groot gemis is want zij waren twee handen op een buik
Mijn eerste magellaansijzen bezit ik sinds 1995. Gekocht bij vogelopvangcentrum in Breda. In 1996 heb ik twee poppen bij gekocht op de beurs in Ruchven.
In 1997 heb ik vier koppels er bij gekocht van een kweker uit Gilse, die stopte met de vogel kweek. Zijn kweekvogels kwamen allemaal van Ad van Bezouw. Ik kweekte mijn de eerste lutino in 2002, dat was een man. Die had ik in 2003 tegen een wildkleur pop gezet, in totaal acht eieren gelegd, alles onbevrucht. Het ouderkoppel had dat jaar het eerste nestje, drie lutino, 1 wildkleur. De wildkleur is blijven leven, de lutino’s zijn overleden na drie dagen. Het 2de nestje vier jongen, waarvan 1 lutino. Dit was een pop. In 1994 lag de lultinopop in de kweekkooi dood. In de daarop volgende jaren had ik regelmatig lutino’s maar die gingen allemaal dood in het nest. Ik heb ook diverse lutino’s tegen split vogels gezet maar nooit heeft dat tot resultaten geleid. Voorlopig geef ik het nog niet op. Ik bezit momenteel een lutino koppel en diverse split en mogelijk split. Al met al, geen succes verhaal. In 2009/2010 ben ik met een magellaansijs lutino man naar diverse tentoonstellingen geweest, de resultaten zijn als volgt:
- Rijen 91 punten
- Gilse 88 punten
- Teteringen 92 punten
- District Noord west Brabant 91
- Vogel 2010 in Apeldoorn 91 punten
Door Wout Hermans
Sinds enkele jaren houd ik magellaansijzen, naast het kweken van Europese cultuurvogels. Dit jaar begon ik met 2 koppels magellaansijzen. Een koppel was een jonge e.k. pop, waartegen ik de vader kruiste. Dit koppel heeft gebroed maar het is verder niets geworden. De pop heeft hierna geen nest meer gemaakt. Het 2de koppel was de moeder van deze pop en de man was de zoon van bovengenoemde man. Beiden uit 1994. Dit koppel werd in een broedhok geplaatst van 135x60x50, welke ik middels een wand in tweeën kon delen. De pop had ik in het najaar van 1994 bij een bevriende kweker uit het dorp geruild voor een man voor bloedverversing. Man en pop werden 23 maart gekoppeld. Op 19 mei legde de pop haar 1ste ei. De man werd elke avond door de scheidingswand van de pop gescheiden, omdat het een ei-pikker is. De eitjes worden geraapt en door een kunststof eitje vervangen. De man werd dan weer teruggeplaatst. Bij het 4de ei werd de man definitief van de pop gescheiden en de pop kreeg haar eitjes terug. Alle 4 de eitjes bleken bevrucht te zijn. Op 4 juni lagen er, toen ik thuis kwam van het werk, 4 jongen in het nest. Ik kon mijn ogen niet geloven. Er lag een “bleek” jong in het nest en 3 “zwarte”. Omdat ik met het grootbrengen van magellaansijzen niet zulke grote successen heb gehad, vreesde ik dat deze, wat later blijkt een gele magellaansijs te zijn, niet zou overleven.
Nu ben ik dit seizoen begonnen n.a.v. een lezing van Peter Fransen met een andere methode betreffende de opfok van de jongen. Ik voer al mijn kweekkoppels hetzelfde, namelijk: zo gauw de jongen uitkomen geef ik uitsluitend de eerste 10 dagen een zachtvoer met hieraan toegevoegd de eerste 5 dagen extra diepvriespinky’s. Alle hard voer (zaad) wordt weggenomen. Er wordt wel een klein beetje goed gekiemd zaad gegeven. Groenvoer krijgen geen van mijn vogels Het eivoer wordt 5x per dag ververst, mijn vrouw helpt gelukkig mee om de vogels te voeren als ik er niet ben. Alle restanten van het voer worden weggegooid, op of niet op. Bij al mijn vogels werkte dit prima (o.a. zo’n 40 Europese cultuurvogels op stok gekregen) Ook bij het koppel magellaansijzen verliep alles naar wens. De pop voerde voortreffelijk. De 5e dag zijn ze geringd met een 2,5 mm ring. De ringen heb ik afgeplakt met vleeskleurige pleister. Na 10 dagen geef ik weer wat hardvoer bij. Alles blijft goed verlopen. De gele heeft helemaal geen pigment en rode ogen, welke een lutino zou kunnen zijn. Mijn bevriende kweker kweekte vorig jaar een lutino pop, wat zou duiden op een geslachtsgebonden vererving.In een ruime broedkooi heb ik deze vogels laten uitruien. Het bleken 4 mannen te zijn, ook de “gele”. We hebben hier dus niet met geslachtsgebonden vererving te maken. Uit een latere ronde kwam nog een “gele” en 2 wildvorm jongen. De andere kweker heeft dit jaar 3 “gele” magellaansijzen gekweekt, 2 mannen en 1 pop. Al met al is het best interessant om zoiets te mogen meemaken. Niemand heeft waarschijnlijk deze mutatie eerder gekweekt. Ik hoop de komende jaren de vogels te kunnen blijven kweken. Dan zult u ze zeker op een of andere tentoonstelling tegenkomen.
