Door: Heidi Saes.
2018.
Al enkele jaren vraag ik me af of het mogelijk zou zijn om met meerdere koppels Amerikaanse sijzen in 1 volière te kweken. Er zijn liefhebbers/kwekers die zeggen dat het kan, maar er zijn er ook die zeggen dat het niet kan. Ik wil het eigenlijk zelf wel eens ervaren.
Daarom heb ik op 10 maart 2018, 4 koppels bij elkaar gezet in een van mijn binnen volières die een afmeting heeft van 4x3x3 meter.. Deze volière staat vol planten, heeft veel licht van buiten en er heerst een aangename temperatuur.
2 koppels Kapoetsensijsjes:
1 oude man van 7 jaar die altijd al in deze volière heeft gevlogen met een andere pop en vele jongen heeft groot gebracht.
1 pop van 2016 die nog niet eerder voor de kweek was ingezet
1 jong koppel van 2017.
Allen zijn niet verwant aan elkaar.
1 oud koppel Geelbuiksijsjes:
De pop is 4 jaar en de man is 5 jaar.
Dit koppel heeft 2 jaar bij elkaar gezeten in een vluchtje van 150x150x150 cm. op een bovenkamer. Daarvoor heeft het popje bij een andere man gezeten. Met beide mannen geen resultaat gehad. Elk jaar had ze legnood. Zat dan enkele dagen dik op de grond, legde een eitje en daar bleef het bij. Hopelijk zal een grote ruimte met veel licht haar goed doen. Van de man heb ik enkele jaren geleden 8 jongen gehad bij een andere pop. De man moest iedere keer apart na het leggen van het derde ei. Mochten er nu jongen komen in deze volière, ga ik niet met een netje zwaaien om hem eruit te vangen en apart te zetten.
1 oud koppel Gouldamadines:
Leeftijd weet ik niet omdat beide vogels niet geringd zijn. Ik heb ze al 4 jaar en ze vliegen al die tijd al in deze volière en hebben daar ook, samen met de Kapoetsensijsjes, vele jongen groot gebracht.
Toen kwam de tijd van observeren, uren stond ik te kijk en dit is wat ik zag gebeuren: De oude kapoetsensijs man veroverde beide poppen, tenminste zo zag het er uit en joeg de jonge man en het koppel
Geelbuiksijsjes, de hele volière door. Het ging er soms best fel aan toe. De beide Kapoetsensijs popjes waren het ook niet met elkaar eens en er ontstonden stevige gevechten tussen de dames. De man van de Gouldamadines maakte hier iedere keer een einde aan om er tussen te springen. De Geelbuiksijs pop hield zich afzijdig en bemoeide zich nergens mee. Na een drietal weken van vechten jagen en toch ook wel van het bouwen van nestjes, legden de oudste pop op 1 april haar eerste eitje. In totaal legde zij er 3. De jongste pop volgde 6 dagen erna. Ook zij legde 3 eitjes. (De Gouldamadines hadden hun eerste ei al op 26 maart gelegd, in totaal werden er toen 5 eitjes gelegd) De oude man bleef dicht in de buurt van de jongste pop. Hij was totaal niet geïnteresseerd in zijn eerste verovering, de oudere pop. Gelukkig bleef deze pop rustig op haar eitjes zitten. De oude man bleef wel vaak jagen achter de jonge man. De man van de Geelbuiksijs begon inmiddels te jagen achter zijn pop. Dit bracht onrust bij de Kapoetsensijsjes. De mannen joegen mee en de poppen kwamen regelmatig van het nest. Gelukkig duurde dit maar een dag, de dagen daarna werd het iets rustiger.
De pop van de Geelbuiksijs rommelde inmiddels de hele dag in een nestkastje onder het dakraam 2,5 meter hoog.
Op 13 april kwamen de eitjes van het oude popje uit. Noch de oude man, noch de jonge man keken naar de pop met haar jonge om. Zij moest het helemaal alleen doen, dat ging gelukkig goed. De jongen werden netjes gevoerd. Voor mij was het niet helemaal duidelijk wie nu de vader van deze jongen was. Op 18 april werden de jongen geringd. Het waren er 2, het derde eitje was verdwenen. De pop bleef op het nest, tot 20 april de dagtemperatuur ineens naar de 30 graden ging. Toen ging ze er vanaf. De jongen werden verder netjes gevoerd. (Op deze dag kwamen ook de eitjes van de Gouldamadines uit. Hier was dus iets niet helemaal goed gegaan. Er lagen 7 eitjes waarvan er 4 waren uitgekomen)
De jongere pop broedde rustig verder. De oude man zat zowat de hele dag bij haar. De Geelbuiksijs pop rommelde nog steeds in het nestkastje, zonder verdere vooruitgang. Er waren best wel veel schermutselingen met de 3 mannen. Vooral de Geelbuiksijs was een aanstoker. Dit kwam doordat hij wat agressiever werd. Hij veroverde zijn pop en was daarna eveneens regelmatig bij het nestje te vinden. De veroveringen gingen behoorlijk heftig, zoals dat bij Amerikaanse sijzen kan gaan, de twee andere mannen reageerde hier dan weer fel op.
Op 23 april kwamen de eitjes van het jonge popje uit. Toen begon de “pret”. De oude man nam de benen en liet zicht niet meer bij het nestje zien. Hierdoor moest ook dit popje zelf haar jonge voeren. Helaas werd ze bij de voerschaal weggejaagd door, vooral de oudere pop. Snel hing ik nog een voerschaal op maar dat hielp niet echt. Een derde voerplaats bracht een beetje rust. Ook joeg de oudere pop de jongere pop regelmatig bij haar jongen vandaan en daar werd ik toch wat ongerust van. Helaas kon ik aan deze situatie niets veranderen. Er werd dan behoorlijk gevochten, gelukkig keerde het jonge popje zonder schade iedere keer weer op haar nest terug. Aan de bedelgeluidjes te horen is het maar 1 jong, misschien 2. (op deze dag werden ook de 4 jonge Gouldamadines geringd)
De oude man bleef jagen achter de jonge man en de Geelbuiksijs man deed vaak mee. Deze situaties bleven helaas aanslepen. Ik was daar niet blij mee. Inmiddels zat de Geelbuiksijs pop vast op haar nestje. Of ze haar eerste ei had gelegd kon ik niet zien. Niet erg vond ik, met rust laten was nu even het beste.
Op 29 april vlogen de twee Kapoetsensijsjes uit. In de ochtend tijdens het voeren vloog er eentje zowat in mijn haren. Haha altijd weer leuk die kleintjes. Even erna zat het in een dennentak. Erg leuk om te zien dat de man van de Geelbuiksijs de kleintjes heel vriendelijk verwelkomden. Een dag erna zag ik zelfs dat hij de beide kleine Kapoetsensijsjes voerden. In de ochtend van 30 april zat de Geelbuiksijs pop nog op het nest. Dit betekende dat ze de hele nacht op het nest had gezeten. Vermoedelijk heeft ze dus eitjes. Toen ze even van het nest af was, heb ik snel een stoeltje gepakt en toch in het nestje gekeken. Ongelooflijk drie eitjes, gelegd zonder legnood. Wat een grote ruimte al niet kan doen. Ik was echt dolenthousiast. Nu nog even afwachten hoe het verder zou gaan.
Op deze dag werd het ook tijd om de jonge Kapoetsensijsjes van het jongere popje te ringen. Het was inderdaad maar 1 jong. De andere twee eitjes waren niet bevrucht, deze eitjes haalde ik weg. Na het ringen ging het popje direct weer terug op het nest.
Op 2 mei legde het oudere popje weer een eitje, in totaal legde zij er 5 in hetzelfde nestkastje als de keer ervoor. Hierdoor werd het ook rustiger bij de poppen onderling, er waren geen schermutselingen meer. Helaas bij de mannen bleef het wel onrustig. De 2 uitgevlogen jongen hadden het goed. Ze werden gevoerd door 2 mannen. De jonge man en de man van de Geelbuiksijs. De oudere man bemoeide zich nergens mee. Voor mij wel een teken dat deze 2 jongen niet van hem zijn.
Op 8 mei vlogen de jonge Gouldamadines uit. Dit gaf niet al te veel onrust. Alleen de 2 jonge Kapoetsensijsjes schrokken wel wat. Jonge Gouldamadines kunnen wat lomper zijn, vallen tussen de takken en ploffen hard op de grond. Op 10 mei vloog het ene Kapoetsensijsjes uit. Geen problemen. Het was enigszins rustig in de volière. Elke vogel had z’n bezigheid. De Gouldamadines hadden het druk met het voeren van hun jongen. De pop van de Geelbuiksijs en de oudere pop van de Kapoetsensijs zaten rustig te broeden. De man van de Geelbuiksijs en de jonge man van de Kapoetsensijs, hadden het druk met het voeren van 3 jongen. De oude man van de Kapoetsensijs was de enige die niets had te doen, alleen achter de jonge man aan jagen, onrust veroorzaken.
Op 11 mei zag ik dat de pop van de Geelbuiksijs onrustig was. Zou het dan toch zo ver zijn? Snel gekeken toen ze van het nest was. En jawel hoor er lag 1 jong en nog 3 eitjes. Ongelooflijk ik kon het bijna niet geloven, super was dit. Nog even afwachten wat de man ging doen. Hij voerde nog steeds de jonge Kapoetsensijsjes. Op 13 mei zag ik dat de man van de Geelbuiksijs het erg druk had. Hij voerde de jonge Kapoetsensijsjes en ook zijn eigen pop op het nest, gelukkig. Een bezig baasje zo.
Jammer op 15 mei lag er een dood jong Geelbuiksijsje op de grond. In de middag vond ik er nog
een. Toen de pop later, in mijn ogen te lang van haar nest was, heb ik gekeken. Potverdikke er lagen 2 doden jongen in. Zo te zien niet gevoerd. Mislukt, balen is dat.
Omdat de gevechten tussen de 3 mannen bleef aanslepen, heb ik die dag de oude Kapoetsensijs man eruit gevangen. Er bleven helaas nog wel schermutselingen bij de overgebleven 2 mannen. Wat een onrust zeg.
Op 16 mei lag er een pasgeboren Kapoetsensijsje dood op de grond. Nu had ik er genoeg van. Nog even wachten tot de resterende 3 eitjes zouden uit komen, dan vang ik alle mannen eruit en is het gedaan. Meerdere koppels Amerikaanse sijzen bij elkaar gaat niet goed. Ook al is de volière best wel groot. Alleen maar ellende.
