Door: Harry Kerkhove †
2003.
De zwartborstsijs (Spinus Notatus) is, door zijn manier van doen, een van de meest interessante uit de Amerikaanse sijzengroep. Persoonlijk vind ik hem niet de gemakkelijkste om mee te kweken, wat meer ervaring in sijzenkweek is bij deze vogels heel belangrijk. Het is een vogel die bij onjuiste voeding snel vet wordt. Niet elke man en pop accepteert elkaar, gevolg wekenlange vechtpartijen, heb je dan maar een stel dan kun je de kweek wel vergeten.
Het viel mij op dat importen vaak intenser en feller geel van kleur zijn. Ik had het erover met een oude kweker van heel intensieve kanaries, hij adviseerde mij de helft van het eivoer te vermengen met maïsmeel, om zo op natuurlijke manier de kleur van kooivogels te herstellen. Wacht af of de jongen ook werkelijk feller geel worden.
Deze sijs verlangt toch wel een iets grotere kooi dan 80x40x40 cm, gezien het jagen van de man. Zelf houd ik ze in vluchtjes van 150x90x90 cm, dan nog wordt de kop van de pop kaal gepikt, wat zich gelukkig na het grootbrengen van de jongen keurig heeft hersteld.
Kuren doe ik geen enkele vogel, alle sijzen krijgen bij mij zowel in drink en badwater dagelijks gesasept, dit doe ik al 60 jaar, zonder nadelige gevolgen voor de kweek. Duitse kwekers gebruiken in plaats van Gesasept mariëndiesteltinktuur (10 druppels op 100ml water) gevolgd door een vitaminekuur. Pas dan op voor vitamine B, mocht een van uw vogels een lichte besmetting met coccidiose hebben, deze zullen zich bij opname van vitamine (B) in sneltreinvaart vermeerderen, en vaak het einde van de vogel betekenen.
Bij mij broeden ze het liefst in een kanarienestkastje, waarvan beide zijkanten met kunstgroen zijn bekleed, zij hebben net als baardsijzen een voorkeur voor wit nestmateriaal. Meestal is het legsel 4 eitjes, die tussen de 12 en 13 dagen uitkomen. De jongen worden probleemloos grootgebracht met eivoer (Aves, een hardgekookte eidooier, beschuitmeel, een klein beetje tarwekiemolie, een theelepel druivensuiker). Verder wat diepvries pinky’s, buffelowormen en een eetlepel kiemzaad. Deze samenstelling gebruik ik voor alle soorten Amerikaanse sijzen.
Wanneer de jongen beginnen met eten, komt er op het zaad wat gekneusde pirella (wit) totdat ze volledig zaadvast zijn. Als groenvoer krijgen alle sijzen witlofblad, wat ik eerst wat groen laat worden. Minstens 25% wat ze de jongen voeren bestaat toch wel uit dit blad.
Ik hoop de beginners in onze club weer wat op weg geholpen te hebben.
