Geelbuiksijsjes in de volière.
Door: H. Saes.
Foto’s: H. Saes.
2019.
Dit jaar 2019, heb ik een koppel geelbuiksijsjes op 10 maart in de grote binnen volière gezet. Voor de eerste keer alleen dit koppel en verder niets. Het is mijn oude koppel. (vorig jaar zaten ze ook in deze volière maar toen samen met enkele koppels kapoetsensijsjes en dat ging niet goed) De man is 6 jaar en de pop is 5 jaar. De volière is 4x3x3 meter. Er staan meerder planten in, verse dennentakken en enkele gewone takken. Op koudere dagen/nachten staat er een oliekacheltje, het wordt dan niet kouder dan 15 graden.
Man en pop houd ik in de rustperiode (wintermaanden) gescheiden van elkaar. Nu wil ik weten wat er gebeurt vooral hoe de man zich gaat gedragen als hij alleen met zijn pop in deze ruimte zit. Voorgaan de jaren in een broedkooi of vluchtje moest hij apart na het leggen van de eitjes. Vorig jaar heeft hij in deze volière toch bewezen een goede man en vader te kunnen zijn. Zonder hem apart te moeten zetten waren de eitjes van zijn pop uitgekomen en voerde hij ook enkele jonge kapoetsensijsjes. Doordat er toen meerdere mannen in deze volière rondvlogen, was het mis gegaan met zijn eigen jongen. Ik vraag me nu af hoe hij zich gaat gedragen zonder afleiding van andere mannen.
1) Wat gaat hij nu doen na het leggen van de eitjes
2) Hoe gedraagt hij zich mochten er jongen worden geboren
3) Gaat hij mee voeren
4) Gaat hij de pop van het nest jagen
5) Wat gaat hij doen als eventuele jongen uitvliegen
6) Hoe gaat hij zich gedragen tegenover de jongen als de pop weer moet leggen
7) Laat hij de eerst geboren jongen met rust als de eitjes van het 2de broedsel uit komen
8) En ook, hoe gedragen de jongen uit de 1ste ronde zich tegenover de jongen uit de 2de ronde
De eerste 2 a 3 weken waren beide vogels wat onwennig en bezig met het inspecteren van de omgeving. Er werd nog niet gejaagd. Het bleef vrij rustig alhoewel de man wel interesse toonde naar de pop, hij voerde haar af en toe. Ongeveer na 3 weken begon de man te jagen. Verontrustende schermutselingen diende zich aan. Gelukkig kon de pop weg in deze grote ruimte, dat was geen probleem. Er werd gepaard en er werd gevochten De man voerde de pop wel regelmatig en zong af en toe zijn hoogte lied. De pop begon interesse te tonen in verschillende nestkastje die ik had opgehangen. Een ruifje vol met witte sharpie, kokosvezels en gedroogd vogelmuur dat aan de buitenkant van het gaas hing, werd geplunderd.
Uiteindelijk werd een nestkastje onder het dakraam uitgekozen (dezelfde plaats als vorig jaar). Dat werd in een paar dagen vol gepropt met nestmateriaal. Zowel de man als de pop sleepte af en aan. Regelmatig zat de man in het nestje en riep dan de pop, soms uren lang. Ook de pop was regelmatig in het nestkastje te vinden. Ook zij riep dan de man. Het geluidje wat ze beide maakten, leek erg veel op het bedelen van zeer jonge nestvogels. Nadat de pop een nacht op het nestje had doorgebracht, trof ik haar vroeg in de ochtend op 23 april, hijgend en met gespreide vleugels aan op de grond. Het zag er niet goed uit. Legnood zo te zien. Ik probeerde haar te pakken, maar het nadeel van z’n grote ruimte is dan, dat ze toch nog kon vluchten. Ze haalde het om boven op het nestkastje te gaan zitten, 2,5 meter hoog. Daar zat ze enkele uren totdat ik plots een luide plof hoorde. Daar lag ze op haar rug op de grond. Geen beweging meer. Potverdikke dat was schrikken. Ik raapte haar op. Ze leefde gelukkig nog. Ik zette haar in het schaaltje met bad water wat in de volière stond. Hierdoor kwam ze vrij snel tot haar positieve. Ze bleef nog even in het badje zitten, spetterde wat en vloog toen weer op. Ze bleef even hijgend op een tak zitten en vloog toen het nestje weer in. De volgende dag lag er een eitje in. Gelukkig niet op de grond gelegd. De pop knapte, nog dezelfde dag, weer helemaal op. Zo vlug kan het gaan met vogels. Helaas kwam er geen tweede ei. Ook maakte ze geen aanstalten meer om nog eens in het nestje te gaan kijken. Het ritueel tussen man en pop begon enkele dagen erna weer opnieuw. Elkaar voeren en najagen. Schermutselingen en paren. Na 2 weken (10 mei) bracht de pop de nacht weer op het nestje, onder het dakraam, door. Daarna kwam ze er 4 dagen niet meer vanaf, tenminste niet dat ik zag. De man voerde haar. Toen ze na 5 dagen eraf ging om zelf te eten, keek ik vlug in het nestje. 5 eitjes lagen er in. 1 eitje was natuurlijk het eitje wat weken eerder was gelegd. Toen kwam de tijd waarop ik belangstellend naar uit had gekeken, het gedrag van de man.
Hij gedroeg zich prima. Liet de pop rustig broeden, voerde haar meerdere keren per dag en zong zijn hoogste lied niet ver bij het nest vandaan.
Op 23 mei vielen er ei schaaltjes naar beneden en de pop was als een bezig bijtje in haar nestje aan het rommelen. De eerste jonge werden geboren. Voor mij een cruciaal moment, “de man”. Maar hij interesseerde zich er totaal niet voor wat er gebeurde. Dat zijn jongen werden geboren deed hem niets zo te zien. Hij zat rustig op een tak. Ging naar de voerbak en vloog vervolgens wat rond. Een rustige uitstraling. Geen eitjes op de grond met dode jongen erin, wat in voorgaande jaren in een broedkooi wel was gebeurd.
De dag na de geboorte van de jongen, zag ik dat hij de pop op het nest voerde. Een mooi moment. Hij ging dus inderdaad mee voeren en liet de jongen met rust. Er werd geen jong door hem uit het nest geworpen. Meerde keren die dag zag ik dat hij op het randje van het nestje zat om de pop voer te brengen. Dagen erna zag ik, als de pop van het nest was om te eten, dat hij ook de jongen voerde. Dit gebeurde steeds vaker. Er kwamen dagen dat hij meer voor de jongen zorgde dan de pop.
Nee dat deed hij niet. Wel andersom. De pop joeg hem regelmatig weg. Er werd dan toch wel even stevig gevochten. Soms ging ze hem achterna de hele volière door. Omdat ze dan pijlsnel uit het nestje kwam, was ik bang dat ze een jong mee naar buiten zou trekken, gelukkig gebeurde dit niet. Ik maakte gebruik van z’n situatie om vlug een krukje te pakken en te kijken hoeveel jongen er lagen. 4 jongen en 1 eitje. Alles verliep verder prima. Op 29 mei werden de 4 jonge geringd (de ringentjes zijn voorzien van een ventielslangetje) en dat ene eitje, het oude eitje, haalde ik weg. Geen gevolgen verder. De pop ging netjes terug op haar nest en de man voerde haar en ook de jongen weer. Wel zag ik dat een jong erg klein was. Ook zag dit kleintje er niet helemaal goed uit, niet zoals de andere jongen, een beetje een vreemd model. Een dag na het ringen controleerde ik of alle ringetjes er nog om zaten. Het kleine jong was verdwenen. Heel de volière afgezocht maar het was niet te vinden. Er staan ook veel planten in potten. Ook een grote bloembak van 3 meter breed helemaal vol met planten, daar zal het kleintje dan wel in terecht gekomen zijn.
Na 2 dagen roepen van de man en de pop, wipte op 10 juni het eerste jong uit het nest, direct op een tak. De man zat er meteen bij. Een paar uur erna volgde nummer 2 en de dag erna kwam het derde jong. De man was zorgzaam. Hij voerde de jonge prima terwijl de pop het af liet weten, zij was alweer aan het rommelen in alle nestkastjes in de volière.
11 dagen na het uitvliegen van de jongen, legde de pop weer haar eerste eitje in hetzelfde nestkastje onder het dakraam. Ze legde in totaal weer 4 eitjes. De man had het druk, hij was alleen maar bezig met het voeren van zijn 3 jongen en de pop op het nest. Hij gedroeg zich dus prima.
Op 4 en 5 juli kwamen de 4 eitjes uit. Weer een spannend moment. Maar alles verliep prima. De pop zorgde goed voor haar nieuwe kroest, beter als de eerste ronde en de man voerde de 3 eerdere jongen. Ook de pop op het nest werd netjes gevoerd. Als de pop van het nest was om te eten, voerde de man ook nog de 4 nieuwe kleintjes. Hij had het dus erg druk. Ook zag ik dat hij regelmatig de mest van de jongen uit het nestje verwijderde. Af en toe kwamen de 3 oudste jongen nieuwsgierig bij het nestje kijken, maar dan werden ze door de pop weggejaagd. Deze 3 jongen aten al wat zelf maar kregen ook nog veel van de man. Op 11 juli werden de 4 jongen geringd. 4 mooie kleintjes. Geen achterblijvertjes.
Op 21 juli vloog een van de 4 nieuwe jonkies het nestje uit. Vrij snel vond ik, maar het was gloeiend heet onder het dakraam. Zonder probleem vloog het direct een tak op. Meteen zat de man er bij gevolgd door de 3 jongen uit het eerste nestje. Het was leuk om te zien hoe zorgzaam de man was en hoe nieuwsgierig de 3 andere jongen waren.
23 juli vlogen de andere 3 jongen het nest uit. Geen probleem, alles verliep grandioos. Het was een mooi gezin zo allemaal bij elkaar. Wel zag ik enkele dagen nadat de 4 jongen uitgevlogen waren, dat een van de jongen geen ringetje meer om had, jammer natuurlijk maar ja niets meer aan te doen.
